Interview with Agoria

USM Archive #29

Editor Odisseas Panierakis

Sat 26 Mar 2016

On the occasion of our anniversary issue, I got the chance to make one more dream of mine come true. I interviewed Agoria, one of the most popular DJs and producers of his generation. The time came after a lot of preparation, music, but also a lot of stress. You see, it was my first live interview. Eleven o’ clock in the morning, with hands frozen from suspense and a cup of coffee on my desk. I open Skype.
I have to admit stress was vanished during the first two minutes of our conversation. Sebastien was relaxed, cheerful and made me feel cosy even though he had just woken up.
He loves Greece and its people. He is politically conscious and well-aware of the situation Greece is in during these trying times. He declares himself supporter of our country and admirer of the Greek lifestyle.

I read your bio and I found out that your artist moniker comes from the ancient greek term “agora”. Tell me the story behind that.
We used to organise illegal parties named “agora”. You know, all French are really into politics. Well, let's say they ‘re into politics more than other citizens. So we wanted to manifest and “agora” was a good beginning. Then came ‘Agoria’. I didn't choose it. My friends did it for me. They put the name ‘Agoria’ on a flyer once. They didn't tell me who it was, and just two hours before the set of this supposed Agoria they told me: “Hey Seb, got to your house and looked for some records. You're on in two hours!”. That's how it started.

Well, in a way your moniker connects you with Greece. You've visited our country many times, both Athens and Thessaloniki. Hou would you describe your experience here?
Oh, I ‘ve been in Greece many times! I ‘ve always loved it! Everybody is pretty, well dressed. It seems to be important to go out and have fun. I played a few times for Reworks festival in Thessaloniki. Great festival!

I know you're very fond of good wine. Have you had the chance to taste any Greek ones?
Yes! My friends there took me to some very nice restaurants. I have to say, I love the way of life in Greece. Food and wine are both of exceptional taste. I like going to taverns and share food. And I enjoy late dinners as you do.

Well, these beautiful habits made us the “bad guys” in Europe.
I don't think so. Personally, I really support the Greeks!

Anyway, what have you been up to lately?
I did some remixes for Fritz Kalkbrenner, Michael Meyer and Tricky. I ‘ve also started working on a new project with Everydayz. We will produce under the moniker “Sunlune”. Our sound will be a bit influenced by Hip Hop. Some kind of street and modern music, mixed together.

What’s easier, working alone or with fellow artists?
I like cooperating with other artists, I always learn new stuff. For example, working with a pianist or a singer on a production is very interesting. Most of the time I'm alone in the studio so this brings a good balance.

How does studio process work for you? Is it all about schedule or jamming?
In studio sessions I really enjoy improvising. There's no pressure most of the time so that's good, but there has to be a deadline just to keep me motivated. But if there's no inspiration I'm not at all pressured to produce music.

And how do you get inspired?
Most of the time I get inspired by my day life. My wife, my mood, mostly everything that happens in my regular, non travelling, non working life.

And when you fight with your wife? Do you get inspired in the same way?
That's an interesting question. Believe it or not, when I get mad I produce like crazy!

Let's test your guessing skills. Electronic music scene is developing very fast. Can you guess how it will be formed in the next five years?
The model of music business is over. We moved from the Jazz, Techno, African pattern to a mix of old kinds of arts. In five years I believe that visibility among new, talented artists will be easier through social networking. You know I stop working on my own imprint. I dream of another distribution model. There's no need of labels anymore. A direct distribution between the artist and the audience would be the best. We would all adjust to the Internet community through a major streaming social label. The choice would be easy for everyone, downloading would be free and we could find another way for the producers to get paid. Maybe through advertising.

That's really interesting. And the way things change nowadays, it's very possible to see your dream come true in the next years. Now, I want you to tell me, where do you see yourself in five years...?
That's funny. When I was twenty I told myself that in ten years I'll stop. Now, I'm twenty-seven and I tell that this will be over in five years. I really enjoy myself through this process. You know it's a really crazy life to live but I love all this traveling. I meet a lot of interesting people. I make friends from all over the world. So, I guess in five years I will be doing what I do today.

Is there anything you would like to say to your Greek fans?
I'll see you soon in Athens or Salonica. Last time I came you were going through some serious political difficulties. I want you to know that I support you and that this bad era will eventually come to an end.

Με την ευκαιρία της επετειακής μας έκδοσης, κατάφερα να κάνω ακόμα ένα όνειρό μου πραγματικότητα. Ήρθα σε επαφή με έναν από τους πιο διάσημους Djs και παραγωγούς της γενιάς του, τον Agoria. Ύστερα από πολύ προετοιμασία, πολλή μουσική αλλά και τρελό άγχος η μέρα έφτασε. Έντεκα το πρωί, ακουμπάω τον καφέ στο γραφείο μου και ανοίγω το skype ενώ τα χέρια μου είναι παγωμένα από την αγωνία. Βλέπετε ήταν η πρώτη μου live συνέντευξη.
Πρέπει να παραδεχτώ ότι το άγχος χάθηκε στα πρώτα δύο λεπτά της κουβέντας μας, κι αυτό γιατί ο Sebastien -αν και αγουροξυπνημένος- ήταν πολύ άνετος, χαρούμενος και με έκανε να νιώσω πολύ καλά.
Αγαπάει την Ελλάδα και τους Έλληνες. Είναι βαθιά πολιτικοποιημένος και γνωρίζει ακριβώς την κατάσταση που περνά η χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Δηλώνει υποστηρικτής μας και θαυμαστής του Ελληνικού τρόπου ζωής.

Διάβασα στο bio σου ότι το καλλιτεχνικό σου ψευδώνυμο βγαίνει από την αρχαιοελληνική λέξη «αγορά». Πες μου την ιστορία...
Διοργανώναμε παράνομα parties με την ονομασία “agora”. Ξέρεις, οι Γάλλοι ασχολούνται πολύ με την πολιτική, ή έστω, ας πούμε πως ασχολούνται παραπάνω σε σχέση με πολίτες άλλων χωρών. Οπότε θέλαμε το όνομα να δηλώνει κάτι σχετικό και το “agora” μας φάνηκε καλό. Μετά ήρθε το “Agoria”. Δεν το διάλεξα, οι φίλοι μου το έκαναν για μένα. Το έβαλαν σε ένα flyer χωρίς να μου πουν ποιος ήταν, και μόλις δύο ώρες πριν το set του ονομαζόμενου Agoria ήρθαν και μου είπαν «Hey, Seb, πήγαμε στο σπίτι σου και ψάξαμε μερικούς δίσκους. Βγαίνεις σε δύο ώρες!». Έτσι άρχισαν όλα.

Οπότε, το ψευδώνυμό σου σε συνδέει με την Ελλάδα. Έχεις επισκεφθεί τη χώρα μας πολλές φορές, έχεις παίξει και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Πώς θα περιέγραφες την εμπειρία σου εδώ;
Α, έχω έρθει στην Ελλάδα πολλές φορές! Πάντα μου άρεσε! Όλοι είναι τόσο όμορφοι, τόσο καλοντυμένοι. Το να βγεις και να διασκεδάσεις φαίνεται να έχει μεγάλη σημασία. Έχω παίξει μερικές φορές και στο Reworks στη Θεσσαλονίκη, καταπληκτικό φεστιβάλ!

Γνωρίζω πως σου αρέσει πολύ το καλό κρασί. Είχες την ευκαιρία να δοκιμάσεις κάποιο Ελληνικό;
Ναι! Οι φίλοι μου εκεί με πήγαν σε μερικά πολύ καλά εστιατόρια. Οφείλω να ομολογήσω πως μου αρέσει πολύ ο τρόπος ζωής στην Ελλάδα. Το φαγητό και το κρασί είναι εξαιρετικά. Μου αρέσει να πηγαίνω σε ταβέρνες και να μοιράζομαι το φαγητό. Και μου αρέσει και να τρώω αργά το βράδυ, όπως εσείς.

Κι όμως, αυτές οι όμορφες συνήθειες μας έκαναν τους «κακούς» της Ευρώπης...
Δε νομίζω... προσωπικά υποστηρίζω θερμά τους Έλληνες!

Anyway... Τι κάνεις τελευταία, με τι ασχολείσαι;
Έχω κάνει κάποια remix για τους Fritz Kalkbrenner, Michael Meyer και Tricky. Επίσης αρχίσαμε με Everydayz να δουλεύουμε ένα νέο project. Κάνουμε μαζί την παραγωγή, με το ψευδώνυμο “Sunlune”. Ο ήχος μας θα είναι λίγο επηρεασμένος από την Hip Hop. Κάτι σαν ένα μείγμα από street και modern music.

Τι είναι πιο εύκολο, να δουλεύεις μόνος σου ή μαζί με άλλους καλλιτέχνες;
Μου αρέσει να συνεργάζομαι με άλλους καλλιτέχνες . Πάντα μαθαίνω καινούρια πράγματα. Για παράδειγμα, είναι πολύ ενδιαφέρον όταν κάνω παραγωγή μαζί με πιανίστα ή τραγουδιστή. Τον περισσότερο χρόνο τον περνάω μόνος μου στο studio οπότε το να συνεργάζομαι με άλλους μου δίνει ισορροπία.

Όσον αφορά στις διαδικασίες και τον τρόπο που λειτουργείς στο studio, με τι έχει να κάνει περισσότερο η δουλειά; Με το πρόγραμμα ή με τη μουσική;
Στο studio μου αρέσει να αυτοσχεδιάζω. Τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει πίεση, αυτό είναι καλό, όμως πρέπει να υπάρχει και κάποια προθεσμία για να με κρατάει σε εγρήγορση. Αλλά αν δεν υπάρχει έμπνευση δεν πιέζομαι καθόλου να φτιάξω μουσική.

Και από τι εμπνέεσαι;
Κυρίως από την καθημερινότητα. Από τη γυναίκα μου, τη διάθεσή μου, από τα περισσότερα απ’ όσα μου συμβαίνουν στην καθημερινή -εκτός ταξιδιών- μη επαγγελματική μου ζωή.

Και όταν τσακώνεσαι με τη γυναίκα σου; Εμπνέεσαι με τον ίδιο τρόπο;
Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Είτε το πιστεύεις είτε όχι, όταν είμαι θυμωμένος γράφω σαν τρελός!

Για να δούμε αν είσαι καλός στο να προβλέπεις το μέλλον... Η ηλεκτρονική μουσική αναπτύσσεται ραγδαία. Μπορείς να μαντέψεις σε τι κατάσταση θα βρίσκεται σε πέντε χρόνια;
Το μοντέλο της μουσικής βιομηχανίας όπως το ξέρουμε, έχει τελειώσει. Πήγαμε από το Jazz, Techno, African μοτίβο σε ένα μείγμα παλαιότερων ειδών τέχνης. Σε πέντε χρόνια πιστέυω αυτή η διακριτότητα και η προσβασιμότητα νέων, ταλαντούχων καλλιτεχνών θα είναι ευκολότερη μέσω του social networking. Ξέρεις ότι σταματάω πλέον να δουλεύω στο δικό μου imprint. Ονειρεύομαι ένα άλλο μοντέλο διανομής, δεν υπάρχει ανάγκη για labels πια. Η απευθείας διανομή της μουσικής από τον καλλιτέχνη στο κοινό θα ήταν καλύτερη. Θα προσαρμοζόμασταν όλοι στη διαδικτυακή κοινότητα μέσα τη συνεχή ροή ενός μεγάλου, «κοινωνικού» label. Η επιλογή θα ήταν εύκολη για τον καθένα, το downloading θα ήταν ελεύθερο και θα μπορούσαμε να βρούμε έναν άλλο τρόπο για να πληρώνονται οι παραγωγοί. Ίσως μέσω της διαφήμισης.

Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον. Και έτσι όπως αλλάζουν τα πράγματα σήμερα, είναι πολύ πιθανό μέσα στα επόμενα χρόνια να δεις το όνειρό σου να γίνεται πραγματικότητα. Τώρα, θέλω να μου πεις πού βλέπεις τον εαυτό σου σε πέντε χρόνια.
Είναι αστείο. Όταν ήμουν 20 χρονών έλεγα στον εαυτό μου ότι σε δέκα χρόνια θα σταματούσα. Τώρα, είμαι 27 και λέω ότι θα σταματήσω σε πέντε. Πραγματικά διασκεδάζω μέσα απ’ όλο αυτό. Ξέρεις, είναι πολύ τρελός τρόπος για να ζεις αλλά λατρέυω τα ταξίδια. Γνωρίζω πολύ ενδιαφέροντα άτομα και κάνω φίλους σ’ όλο τον κόσμο. Οπότε υποθέτω πως σε πέντε χρόνια θα κάνω ό,τι κάνω και σήμερα.

Υπάρχει κάτι που θέλεις να πεις στους Έλληνες fans σου ;
Θα σας δω σύντομα στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη. Την τελευταία φορά που ήρθα περνούσατε κάποιες σοβαρές δυσκολίες. Θέλω να ξέρετε ότι σας υποστηρίζω και ότι αυτή η δύσκολη εποχή κάποια στιγμή θα τελειώσει.