Ralph Lawson Interview

Exclusive

Editor Panos Karatzas

Sun 27 Mar 2016

Keywords 2020vision Recordings ..

Back to Basics seems to be the start of everything. You were young and electronic music was just something new and different for the most people. What were your dreams when you started? After 20 years, do you think that you have achieved your goals?
It’s strange because I had no dream about being in house music that long. When I started there were no DJ s with careers in the UK. There were only mobile DJs, who were guys traveling around with a sound and light set up and playing pop music in pubs or radio DJs who are really just presenters. I was getting £30 per show. It was just pocket money while I was at college. I thought it was something fun to do while it lasted for a couple of years. I think back to basics getting global recognition propelled me into the possibility that I could do this for longer.

As a listener and fan of yours, I will say that you are a key structure for electronic music in England. You gave shape to music and were one from the first to book names like Daft Punk, Danny Tenaglia, Derrick Carter, Josh Wink. How do you feel about that?
Well thank you . I do feel that I have helped shaped Leeds as a clubbing city with a strong electronic music fan base but I was just part of the basics team. The guys you mention certainly inspired many young people to get into the music and we got them at a great time, just at the point they were going off. I hope 2020Vison has inspired people all over the world to make great music using their own unique creativity.

Tell us about the craziest memory you have from Back to Basics. Something that you remember even today, 20 years later.
Any crazy story about Basics normally involves Dave Beer, the promoter. He is the party guy. If we were the Rolling Stones I would be Charlie Watts, quietly playing drums at the back and holding it down and Dave would be Keith Richards. One time when I was playing he climbed up on my decks and did a stripteae in front of the crowd. They were fortunate as they got the backside, I wasn’t so lucky….

What did you think when you started the 2020Vision and which was the reason you named it like that?
We were making our own music in a farmhouse south of Leeds. We would make live dub mixes recorded onto DAT. One time we were really stoned and made a really long one, we stopped the DAT at exactly 20 mins 20 seconds. DJ Huggy (my partner) shouted out “2020 Vision man!”. I realized that the name was too good for one track and it should be the name of the label. The track never came out as it was too long. I liked the name as it means ‘perfect sight’. I liked two ideas that the name suggested for a label; searching for perfection in music and having a perfect vision of what music can be.

Another question I wanted to ask you is how the English underground sound was able to maintain the underground element all these years, after the pass of the 90’s rave?
A very good question. The English media is very powerful, both in national newspapers and also in cultural publications like music. In 2000 the music press decided to kill off dance music. The super clubs had got really cheesy and like big corporations so some of it was very justified. The combination of the two forced back to basics to go further underground and out of the media. We had no empire to try to keep hold of. Some dance dinosaurs became extinct and this created space for smaller, more agile organisations to emerge. Secret Sundaze in London single handedly kick started the scene again in the south from 2001. London returned to illegal warehouse parties in the East End, the perfect location for house music. Other countries such as Germany, Greece, Romania, Spain and Italy also witnessed new emergent electronic music scenes. It can take just one good festival such as Sync in Athens to inspire people. Germany has been the main driving force behind electronic music for over ten years now. I think the way they do it had an impact on the UK scene. House music is best in it’s natural environment of warehouse spaces and not in bright glitzy nightclubs. It will never be good music for commercial radio stations.

As a respectful Dj-Producer and label owner, what would you say to the young people who are trying to deal with electronic music in a more professional level?
Well I am maybe not the best person to ask as for many years I didn’t care about this at all. I never even worked out how much money other DJs were getting. I never saw it is a career. Sometimes it depresses me that many young artists are all about the money. My first advice would be that this shouldn’t be your main goal. To succeed you need to be chasing musical dreams not dollars. You also need to realize that there is not much money in electronic music apart from at the very top and it is very hard to climb that mountain. My best advice would be to surround yourself with good people. Make the music first then if it is going well get a good label, agent and press team. Don’t go for the most flashy, choice the ones you like and trust.

To conclude, which are your plans for the future?
I am working on a new blog http://www.ralphlawson.co.uk
There is new 2020Soundsytem music and touring in 2012 - http://www.youtube.com/user/2020recordings#p/u/0/WmLL2Kmxoag
I continue to work on the label www.2020recordings.com
We now make 2020events http://www.youtube.com/user/2020recordings#p/u/6/Sj_S10CvJNQ

Λέξεις κλειδιά 2020vision Recordings..

Το Back to Basics φαίνεται πως ήταν η αρχή για όλα. Ήσουν νέος και η ηλεκτρονική μουσική ήταν κάτι καινούργιο και διαφορετικό για τους περισσότερους. Ποια ήταν τα όνειρα σου όταν ξεκίνησες; Μετά από 20 χρόνια πιστεύεις πως πέτυχες τους στόχους σου;
Είναι παράξενο γιατί δεν ονειρευόμουν να μείνω στην house μουσική για τόσο πολύ. Όταν ξεκίνησα, δεν υπήρχαν DJs με καριέρα στην Αγγλία. Υπήρχαν μόνο DJs που ταξίδευαν με ένα σύστημα για ήχο και φώτα και έπαιζαν pop μουσική σε pubs ή ραδιοφωνικοί DJs που ήταν απλώς παρουσιαστές. Εγώ έπαιρνα £30 σε κάθε show. Ήταν το χαρτζιλίκι μου όσο ήμουν στο πανεπιστήμιο. Πίστευα ότι ήταν κάτι διασκεδαστικό που θα κρατούσε για μερικά χρόνια. Νομίζω ότι η παγκόσμια αναγνώριση του Back to Basics με ώθησε στο να σκεφτώ να το κάνω αυτό για περισσότερο.

Ως ένας ακροατής και θαυμαστής σου, θα έλεγα ότι είσαι ένας άνθρωπος-κλειδί για την ηλεκτρονική μουσική στην Αγγλία. Έδωσες μορφή στην μουσική και ήσουν ένας από τους πρώτους που «έκλεισε» ονόματα όπως Daft Punk, Danny Tenaglia, Derrick Carter, Josh Wink. Πώς νιώθεις για αυτό;
Σε ευχαριστώ. Πραγματικά νιώθω πως βοήθησα στο να διαμορφωθεί το Leeds ως μια πόλη του clubbing με μια δυνατή βάση θαυμαστών της ηλεκτρονικής μουσικής αλλά εγώ απλώς ήμουν μέλος της βασικής ομάδας. Τα άτομα που ανέφερες σίγουρα ενέπνευσαν πολλούς νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με την μουσική και τους είχαμε σε μια πολύ καλή εποχή, ακριβώς τη στιγμή που βρίσκονταν στο απόγειο της επιτυχίας τους. Ελπίζω ότι η 2020Vision έχει εμπνεύσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να κάνουν σπουδαία μουσική χρησιμοποιώντας τη δική τους μοναδική δημιουργικότητα.

Πες μας για την πιο τρελή ανάμνηση που έχεις από το Back to Basics. Κάτι που θυμάσαι ακόμη και σήμερα, 20 χρόνια μετά.
Οποιαδήποτε τρελή ιστορία σχετικά με το Basics συνήθως περιλαμβάνει τον promoter Dave Beer. Είναι ο άνθρωπος των party. Εάν ήμασταν οι Rolling Stones, εγώ θα ήμουν ο Charlie Watts που παίζει drums ήσυχα πίσω και ο Dave θα ήταν ο Keith Richards. Μια φορά, ενώ εγώ έπαιζα μουσική, αυτός ανέβηκε στα decks και έκανε στριπτίζ μπροστά στο κοινό. Αυτοί είδαν μόνο την πίσω πλευρά ενώ εγώ δεν ήμουν τόσο τυχερός…

Τι σκεφτόσουν όταν ξεκίνησες την 2020Vision και για ποιο λόγο την ονομάσατε έτσι;
Κάναμε τη δική μας μουσική σε μια αγροτική κατοικία νότια του Leeds. Θα κάναμε ζωντανά dub mixes τα οποία θα ήταν γραμμένα σε DAT. Ήμασταν πολύ ανεβασμένοι και κάναμε ένα πραγματικά πολύ μεγάλο mix και σταματήσαμε το DAT ακριβώς στα 20 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα. Ο DJ Huggy (ο συνάδερφος μου) φώναξε «2020Vision man!». Εγώ συνειδητοποίησα ότι το όνομα ήταν πολύ καλό για μόνο ένα κομμάτι και ότι θα έπρεπε να είναι το όνομα της εταιρίας. Το κομμάτι δεν κυκλοφόρησε ποτέ γιατί ήταν πολύ μεγάλο. Μου άρεσε το όνομα γιατί σημαίνει «τέλεια όψη». Επίσης, μου άρεσαν και οι δυο ιδέες που υπέβαλλε το όνομα για μια εταιρία: η αναζήτηση για τελειότητα στη μουσική και το να έχεις μια τέλεια όψη του τι μπορεί να είναι η μουσική.

Μια άλλη ερώτηση που θα ήθελα να σου κάνω είναι πώς ο underground ήχος της Αγγλίας κατάφερε να διατηρήσει το underground στοιχείο όλα αυτά τα χρόνια, μετά από τα rave του ’90.
Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Τα μέσα ενημέρωσης της Αγγλίας είναι πολύ ισχυρά, όχι μόνο στις εθνικές εφημερίδες αλλά και στις πολιτιστικές εκδόσεις όπως η μουσική. Το 2000, ο μουσικός τύπος αποφάσισε να «σκοτώσει» την dance μουσική. Τα μεγάλα clubs είχαν γίνει σαν μεγάλες εταιρίες, οπότε κάτι τέτοιο ήταν εν μέρει δικαιολογημένο. Ο συνδυασμός αυτών των δυο ώθησε το back to basics να γίνει ακόμη πιο πολύ underground και να απομακρυνθεί από τα μέσα.

Δεν είχαμε κάποια μεγάλη αυτοκρατορία την οποία προσπαθούσαμε να σώσουμε. Κάποια «τέρατα» της dance μουσικής είχαν χαθεί και αυτό δημιούργησε μέρος για να εμφανιστούν άλλες μικρότερες και πιο εύστροφες οργανώσεις. Το Secret Sundaze στο Λονδίνο, το οποίο λειτουργούσε χωρίς καμία βοήθεια, συνέβαλλε στο να ξεκινήσει και πάλι η ηλεκτρονική μουσική σκηνή στο νότο το 2001. Το Λονδίνο επέστρεψε στα παράνομα warehouse parties στο East End, την τέλεια τοποθεσία για την house μουσική. Όμως και σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ρουμανία, η Ισπανία και η Ιταλία έχει παρατηρηθεί η εμφάνιση της ηλεκτρονικής μουσικής. Αρκεί ένα και μόνο καλό φεστιβάλ, όπως το Sync στην Αθήνα, για να εμπνεύσει τους ανθρώπους. Η Γερμανία αποτελεί την κύρια δύναμη της ηλεκτρονικής μουσικής για περισσότερο από 10 χρόνια. Πιστεύω πως ο τρόπος που το κάνουν είχε αντίκτυπο στη σκηνή της Αγγλίας. Η house μουσική είναι καλύτερη στο φυσικό περιβάλλον ενός warehouse και όχι στα λαμπερά nightclubs. Ποτέ δε θα είναι καλή μουσική για εμπορικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Ως ένας σεβαστός Dj – Παραγωγός και ιδιοκτήτης δισκογραφικής, τι θα λέγατε στους νέους ανθρώπους που προσπαθούν να ασχοληθούν με την ηλεκτρονική μουσική σε πιο επαγγελματικό επίπεδο;
Ίσως να μην είμαι το σωστό άτομο για να ρωτήσεις επειδή για πολλά χρόνια δεν με ένοιαζαν όλα αυτά. Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκα για το πόσα λεφτά έβγαζαν οι άλλοι Djs. Ποτέ δεν το είδα σαν καριέρα και με στεναχωρεί το γεγονός ότι πολλοί νέοι καλλιτέχνες σκέφτονται μόνο τα χρήματα. Η πρώτη μου συμβουλή είναι ότι δεν θα πρέπει να είναι αυτός ο πρωταρχικός στόχος. Για να πετύχεις, χρειάζεται να κυνηγάς τα μουσικά σου όνειρα και όχι τα χρήματα. Επίσης, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν υπάρχουν πολλά λεφτά στην ηλεκτρονική μουσική εκτός από τους top καλλιτέχνες και είναι πολύ δύσκολο να φτάσεις εκεί. Η καλύτερη συμβουλή μου είναι να περιβάλλεσαι από καλούς ανθρώπους. Δημιούργησε πρώτα την μουσική, μετά αν πηγαίνει καλά απευθύνσου σε ένα καλό label, ατζέντη και press team. Μην προτιμήσεις τους πιο «φανταχτερούς» αλλά αυτούς που σου αρέσουν και εμπιστεύεσαι.

Κλείνοντας, ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Εργάζομαι πάνω σε ένα νέο blog: http://www.ralphlawson.co.uk
Υπάρχει νέα 2020Soundsytem μουσική και περιοδεία το 2012 - http://www.youtube.com/user/2020recordings#p/u/0/WmLL2Kmxoag
Συνεχίζω να εργάζομαι στο label www.2020recordings.com
Τώρα κάνουμε 2020events http://www.youtube.com/user/2020recordings#p/u/6/Sj_S10CvJNQ