Interview with Tom Trago

Exclusive

Editor Panos Karatzas

Tue 5 Apr 2016

Amsterdam- based DJ and producer, Tom Trago, is well-known for his unique and distinguishing sound. A sound whose description would be rather poor if explained as merely a blend of various genres and musical elements, even though that catalogue appears to be somewhat endless.

His vivid, emotionful sound derives from a topnotch personal taste, combined with a very dynamic set of incentives, temperament, mentality and of course, persistent effort. He ‘s talented. Really talented, no doubt about that. But his success is not only an outcome of this charisma, but also of his intelligent, we’d say, approach of circumstances and environmental stimuli. That’s what one deduces from his interviews and his -admittedly impressive- bio. Trago doesn’t follow recipes; he prefers to compose starting from zero, trying new and raw materials, taking chances and trusting his instincts while maintaining an openminded attitude towards work - which is perhaps the best recipe after all...

On the occasion of this year’s Amsterdam Dance Event (ADE), he talks to us about his participation in this major festival, the EDM scene of the Dutch capital, his procedural habits and rituals when it comes to music, as well as the new album he’s releasing with Rush Hour this month.

In your RA bio you are cited as a “modern day renaissance man”; a man of multiple talents who, in a few words, refuses to compromise. Considering you are credited with having created a whole new form of music, a distinctive sound, the “Tom Trago sound”, would you say that avoiding compromises is the key to success? Do you feel that your bold style is daring and includes risk?
Not sure if I‘ve created a whole new form of music, who has? But trying to find my own sound is really important to me, it's about shaping my inner voice. And in order to do so, I try new and different things; create new rhythms, change the tempos, buy new equipment. For me, change is what keeps it interesting. I’m not afraid if it doesn't sound like a record I‘ve bought and loved- and neither should anyone else. Also, working with other musicians and producers can be fruitful and a good form of “compromising”. All these things include some sort of risk, but I’d rather call it “discovery of new grounds”. I like discovering new things in music and its production process.

Reflecting on the fact that a lot of people play by the book and do achieve success, whereas others, who try to stand out, fail... what is it that you did differently (apart from -apparently- being different)?
It’s hard for me to pinpoint that. I think that being surrounded by good friends and loving people is something that helps a lot. Tasteful people, able to guide you through the processes, are very important too. I've always had mentors and colleagues to talk with, about music. Being selective is also imperative. I make a lot of beats, just for the sake of experimenting.

You have mentioned the term “honest music”. Give us a brief definition of that.
For me, it means staying close to the music I love to hear and make. I believe everybody has a certain musical identity. Some may find it easily whereas others may struggle, but I think it's important to find it. I feel that, everyday I come closer to what I think of as “me”, regarding my music as well as my personal life. My music is a reflection of that, actually.

You have also been described as (initially) “a shy young DJ”. Is it true? And if so, how did you overcome that? Would you link that quality to your focus on the music and not the commerciality?
If you are in control of that big room it's like riding a dragon; but if you can't control it, it can be like riding a ragging bull. In the beginning I had to learn how to control these energies, maybe that’s why people thought I was shy. By playing more often, I became more confident; now it feels natural to stand up there, in front of a crowd and do my thing. The focus on music has always been more interesting to me than the whole extravagant party- dj thing, although I do like to party.

Let’s talk about the scene in Amsterdam. Give us your personal description of how it was when you were first introduced to it and how it has been changed since then.
I was introduced to Amsterdam nightlife through hip hop parties in early 2000. Later on I became more interested to house music and frequented those parties. There was a period around 2004 where a lot of hip hop kids got influenced by the jazzier side of house and disco, so the transition came quite naturally for me. The whole party scene is way more professionalised compared to, say, the ‘90s and there are a lot of organisations and clubs, like Trouw and Studio 80 for example. They ‘ve nurtured a new generation of party kids and house lovers. I enjoy the nightlife in Amsterdam at the moment, it's quite diverse and there is loads happening.

When it comes to production, where do you focus the most, on the technical part, or the feel of the vibe? Or are these rather intertwined?
The feel and vibe are no doubt my number one priority. The technical part comes last. It is very important to do things that are not written in the manual, although it is equally important to understand your equipment. Just trying new things is the best way to discover new territory; there is always something new to learn.

Your tracks -apart from combining many musical elements and genres- are known to have a certain ‘human’ feeling, something beyond the strictly digital sound. How do you manage to maintain that?
It's not something I set out to achieve per se, perhaps it's the combination of gear, samples and synths I use. By using different sound sources you can get more 'life' into certain productions.

You released your first album in 2009, your second in 2011 and now your third in 2013. How do you manage to come up with something fresh each time? What were the greatest challenges you encountered during the process?
I constantly get inspired by other works of art or music and I go crazy when I see or hear something I like. First I get psyched and then I want to make something myself. Equal it, or even try to top it. Sometimes I succeed; more often I don't. But it does keep me going. The greatest challenge for me is to translate an idea into a finished composition. I can’t easily tap a beat, but arranging it and seeking out that piece to fulfillment is what I spend most of my time and energy on.

What kind of music do you listen to in your free time?
All kinds of music. Anything really, from folk to r&b to techno etc. Most of the time I let shuffle surprise me. I try to buy records on every trip. I love buying vinyl at local stores. The whole digging process, emerging yourself in it... I love that. The best way to listen to new music is usually on a Sunday afternoon. Wake up, drink tea, smoke weed and listen to the new pile of records.

What equipment do you use in your studio? What is your favorite new toy and why?
Mostly hardware like MPC 2000 XL, SP1200, Roland 808, Juno 106, Nordlead 2, some Moogs, Orban reverb, Drawmer compressor. I do most of my editing and recording in Logic. My favorite new toy is the MFB 522 and the Nord Drum. They are really small and you can take them everywhere. The sounds are really solid. I also like to buy really cheap equipment, just simple stuff. The thing I like about analog stuff is that I don't have to look at the screen all the time.

You will be presenting your latest work in ADE this year. What should we expect? What is it that you consider different or new about it?
This is the first time I combine my music with visual elements (created by Meeus van Dis). I will be mostly playing material from my new album. I changed my set up in a way which enables me to anticipate to the moment, so it will be more ‘live’ than before. I'm really looking forward to touring this album.

ADE is more than just a festival, it’s an institution. What is the most important message you'd like to get across to our readers about this major dance event?
I’d say, make a schedule, because otherwise you'll get lost. So much to see and hear.

www.tomtrago.com

O Ολλανδός DJ και παραγωγός Tom Trago ζει στο Άμστερνταμ και είναι γνωστός για το μοναδικό, χαρακτηριστικό του ήχο. Η περιγραφή αυτού του ήχου μάλλον θα τον αδικούσε αν περιοριζόταν στο να τον εξηγήσει απλά ως συνδυασμό πολλών ειδών και μουσικών στοιχείων, παρόλο που ο κατάλογος των στοιχείων αυτών φαίνεται πραγματικά ατελείωτος.

Ο ζωντανός, «ανθρώπινός» του ήχος προκύπτει από το συνδυασμό ενός άψογου προσωπικού γούστου, ιδιοσυγκρασίας, ψυχοσύνθεσης, κινήτρων και φυσικά, επίμονης προσπάθειας. Έχει ταλέντο. Πολύ ταλέντο, καμία αμφιβολία πάνω σ’αυτό. ‘Ομως η επιτυχία του δεν οφείλεται μόνο στο χάρισμά του, αλλά και στην έξυπνη, θα λέγαμε, προσέγγιση συγκυριών και περιβαλλοντικών ερεθισμάτων. Αυτό διακρίνει κανείς διαβάζοντας συνεντεύξεις του και το – ομολογουμένως εντυπωσιακό- bio του στο προσωπικό του website. Ο Tom δεν ακολουθεί δοκιμασμένες συνταγές, μάλλον δεν ακολουθεί καν συνταγές. Συνθέτει αρχίζοντας από το μηδέν, δοκιμάζοντας νέα, «ωμά» υλικά, με βάση την εμπιστοσύνη στο ένστικτό του και με μία «χαλαρή», ανοιχτόμυαλη στάση απέναντι στη δουλειά. Κι ίσως αυτό, τελικά, να είναι η καλύτερη συνταγή όλων.

Με την ευκαιρία του φετινού Amsterdam Dance Event (ADE) στο οποίο συμμετέχει, μας μιλάει για την τεράστια και πολύ σημαντική αυτή διοργάνωση, για τη σκηνή της Ολλανδικής πρωτεύουσας, για τις συνήθειες και τα τελετουργικά του όσον αφορά στη μουσική, όπως και για το νέο του album που κυκλοφορεί από τη Rush Hour αυτό το μήνα.

Στο bio σου στο Resident Advisor παρουσιάζεσαι ως “a modern day renaissance man”, ως ένας «σύγχρονος αναγεννησιακός άνθρωπος». Ως πρωτοπόρος, με πολλά ταλέντα που εν ολίγοις, αρνείται να συμβιβαστεί. Δεδομένου ότι κατά πολλούς έχεις δημιουργήσει έναν τελείως νέο, χαρακτηριστικά δικό σου ήχο, θα έλεγες πως το να αποφεύγει κανείς τους συμβιβασμούς είναι το κλειδί της επιτυχίας; ‘Ενιωσες ποτέ πως το τολμηρό σου στυλ ίσως αποτελεί ρίσκο;
Δεν είμαι σίγουρος αν έχω δημιουργήσει έναν εξ’ολοκλήρου νέο ήχο, ποιος το έχει κάνει αυτό άλλωστε; Αλλά η προσπάθειά μου να βρω τον δικό μου ήχο έχει μεγάλη σημασία για μένα, έχει να κάνει με τη διαμόρφωση της εσωτερικής μου φωνής. Και προκειμένου να το κάνω αυτό, δοκιμάζω νέα και διαφορετικά πράγματα, δημιουργώ καινούριους ρυθμούς, αλλάζω τα τέμπο, αγοράζω νέο εξοπλισμό. Η αλλαγή είναι που κρατάει το ενδιαφέρον μου. Δε φοβάμαι μήπως δεν ακούγεται όπως ένας δίσκος που αγόρασα και μου άρεσε, αυτός είναι ένας φόβος που δεν είναι καλό να έχει κανείς. Επίσης, η συνεργασία με άλλους μουσικούς και παραγωγούς μπορεί να είναι πολύ αποδοτική, γόνιμη και ένα καλό είδος «συμβιβασμού». Όλα αυτά εμπεριέχουν ένα κάποιο ρίσκο, όμως θα προτιμούσα να το ονομάσω «ανακάλυψη νέων εδαφών». Μου αρέσει να ανακαλύπτω νέα πράγματα στη μουσική και στη διαδικασία παραγωγής της.

Αναλογιζόμενοι το γεγονός πως πολλοί άνθρωποι παίζουν «σύμφωνα με τους κανόνες» και επιτυγχάνουν, τη στιγμή που άλλοι ενώ προσπαθούν να ξεχωρίσουν, δεν τα καταφέρνουν... τι είναι αυτό που έκανες διαφορετικά εσυ (εκτός, προφανώς, του ότι είσαι διαφορετικός) ;
Μου είναι δύσκολο να το εντοπίσω αυτό. Νομίζω πως το να έχεις καλούς φίλους και άτομα που σ’αγαπούν γύρω σου, βοηθάει πολύ. Το να έχεις ανθρώπους με καλό γούστο, που να μπορούν να σε καθοδηγήσουν στην πορεία σου είναι επίσης πολύ σημαντικό. Πάντα είχα μέντορες και συναδέλφους γύρω μου να μιλάω για μουσική. Το να είσαι επιλεκτικός είναι αναγκαίο, υποχρεωτικό θα έλεγα. Φτιάχνω πάρα πολλά beats, μόνο και μόνο για να τα κάνω.

Έχεις αναφέρει τη φράση «ειλικρινής μουσική». Δώσε μας έναν σύντομο ορισμό του τι εννοείς μ’ αυτό.
Κατ’ εμέ σημαίνει να μην παρεκκλίνω από τη μουσική που μου αρέσει να ακούω και να φτιάχνω. Πιστέυω πως όλοι έχουν κάποια μουσική ταυτότητα. Ορισμένοι τη βρίσκουν εύκολα ενώ άλλοι δυσκολεύονται, όμως το θεωρώ σημαντικό να τη βρει κανείς. Νιώθω πως κάθε μέρα έρχομαι όλο και πιο κοντά σ’αυτό που θεωρώ «εγώ», τόσο σχετικά με τη μουσική όσο και με την προσωπική μου ζωή. Βασικά, η μουσική μου είναι αντανάκλαση της προσωπικής μου ζωής.

Έχεις επίσης αναφερθεί ως ένας (αρχικά) «ντροπαλός νέος DJ». Αληθεύει αυτό; Αν ναι, πώς το ξεπέρασες; Νομίζεις πως αυτό το χαρακτηριστικό συνδέεται με το ότι εστιάζεις στη μουσική και όχι στο εμπορικό της στοιχείο;
Αν έχεις αυτό το μεγάλο δωμάτιο υπό έλεγχο, είναι σα να καβαλάς ένα δράκο, όμως αν δεν το έχεις είναι σα να καβαλάς ένα μαινόμενο ταύρο. Αρχικά έπρεπε να μάθω να ελέγχω αυτες τις ενέργειες, ίσως γι’αυτό νόμιζαν πως είμαι ντροπαλός. Με το να παίζω όλο και πιο συχνά απέκτησα περισσότερη αυτοπεποίθηση, πλέον μου βγαίνει τελείως φυσικά το να ανεβαίνω εκεί πάνω, μπροστά σε ένα πλήθος και να παίζω. Η εστίαση στη μουσική για μένα είχε πάντα περισσότερο ενδιαφέρον απ’όλη αυτή την party- DJ υπερβολή, παρόλο που όντως μου αρέσει να παρτάρω.

Ας μιλήσουμε για τη σκηνή στο Άμστερνταμ. Δώσε μας μια δική σου περιγραφή του πώς ήταν όταν μπήκες σ’αυτή και πώς έχει αλλάξει από τότε.
Πρωτομπήκα στη νυχτερινή ζωή του ‘Αμστερνταμ μέσω των hip hop parties στις αρχές του 2000. Αργότερα μου τράβηξε περισσότερο το ενδιαφέρον η house και σύχναζα σ’αυτά τα parties. Υπήρξε μια περίοδος γύρω στο 2004 όπου πολλά από τα παιδιά της hip hop επηρεάστηκαν από την πιο jazzy πλευρά της house και της disco, οπότε η μετάβασή μου έγινε με αρκετά φυσικό τρόπο.

Η όλη σκηνή είναι μακράν πιο επαγγελματική απ’ότι ήταν ας πούμε στα ‘90s και υπάρχουν πλέον πολλές διοργανώσεις και clubs, όπως το Trouw και το Studio 80 για παράδειγμα. Έχουν καλλιεργήσει μία νέα γενιά ανθρώπων που αγαπούν το party και τη house. Μ’αρέσει πολύ η νυχτερινή ζωή στο ‘Αμστερνταμ αυτή τη στιγμή, περνάω καλά, έχει μεγάλη ποικιλία και γίνονται πάρα πολλά πράγματα.

Σχετικά με τη διαδικασία της παραγωγής, πού εστιάζεις περισσότερο, στο τεχνικό κομμάτι ή στην αίσθηση του vibe; Ή αυτά τα δύο είναι μάλλον συνυφασμένα;
Η αίσθηση και το vibe είναι χωρίς αμφιβολία η νούμερο ένα προτεραιότητά μου. Το τεχνικό κομμάτι έρχεται τελευταίο. Είναι πολύ σημαντικό να κάνεις πράγματα που δεν είναι γραμμένα στις οδηγίες, παρόλο που είναι εξίσου σημαντικό να ξέρεις τον εξοπλισμό σου. Το να δοκιμάζεις και να πειραματίζεσαι είναι ο καλύτερος τρόπος για να ανακαλύπτεις νέο έδαφος. Υπάρχει πάντα κάτι καινούριο για να μάθεις.

Τα κομμάτια σου, εκτός από το συνδυασμό πολλών μουσικών στοιχείων και ειδών, είναι διάσημα για το «ανθρώπινο» στοιχείο τους, μια αίσθηση που ξεπερνά τον αυστηρά ψηφιακό ήχο. Πώς καταφέρνεις να το διατηρείς αυτό;
Δεν είναι κάτι στο οποίο στοχεύω ακριβώς, όταν ξεκινάω την παραγωγή. Μάλλον είναι ο συνδυασμός εξοπλισμού, samples και synths που χρησιμοποιώ. Με το να χρησιμοποιείς διαφορετικές πηγές ήχων μπορείς να βάλεις περισσότερη «ζωή» σε κάποιες παραγωγές.

Κυκλοφόρησες το πρώτο σου album το 2009, το δεύτερο το 2011 και τώρα μέσα στο 2013 κυκλοφορείς το τρίτο. Πώς καταφέρνεις να βγάζεις κάτι φρέσκο κάθε φορά; Ποιες ήταν οι πεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετώπισες στην πορεία;
Συνεχώς εμπνέομαι από άλλα έργα τέχνης ή μουσικής και κάνω σαν τρελός όταν δω κάτι που μ’αρέσει. Πρώτα ενθουσιάζομαι και μετά θέλω να κάνω κάτι παρόμοιο κι εγώ. Ισάξιο ή και καλύτερο. Καμιά φορά το πετυχαίνω, αλλά τις περισσότερες φορές συμβαίνει το αντίθετο. ‘Ομως με κρατά σε εγρήγορση, με κάνει να συνεχίζω. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να «μεταφράσω» μια ιδέα σε μια ολοκληρωμένη σύνθεση. Δε μπορώ εύκολα να προσδιορίσω ένα beat, αλλά το όλο ψάξιμο, η ρύθμιση, η συναρμολόγηση κομμάτι- κομμάτι μέχρι την ολοκλήρωση είναι αυτό στο οποίο ξοδεύω τον περισσότερο χρόνο και την ενέργειά μου.

Τι μουσική ακούς στον ελέυθερό σου χρόνο;
Όλα τα είδη. Πραγματικά οτιδήποτε, από παραδοσιακή μέχρι r&b, μέχρι techno κλπ. Τις περισσότερες φορές αφήνω το shuffle να παίζει, έτσι για την έκπληξη. Προσπαθώ να αγοράζω δίσκους σε κάθε μου ταξίδι. Μ’αρέσει αφάνταστα να αγοράζω βινύλια από μαγαζιά στα μέρη που πάω. Η όλη διαδικασία του να ψάχνω, να βουτάω σ’αυτά... Το λατρεύω. Ο καλύτερος τρόπος να ακούω νέα μουσική είναι συνήθως τις Κυριακές τα απογεύματα. Ξυπνάω, φτιάχνω τσάι, κάνω χόρτο και ακούω τους σωρούς μου από νέους δίσκους.

Τι εξοπλισμό χρησιμοποιείς στο studio; Ποιο είναι το καινούριο αγαπημένο σου παιχνίδι και γιατί;
Κυρίως hardware όπως MPC 2000 XL, SP1200, Roland 808, Juno 106, Nordlead 2, μερικά Moogs, Orban reverb, Drawmer compressor. Κάνω το περισσότερο editing και recording στο Logic. Το αγαπημένο μου νέο παιχνίδι είναι το MFB 522 και το Nord Drum. Είναι πολύ μικρά και μπορείς να τα πας παντού. Οι ήχοι είναι πολύ «ατόφιοι». Επίσης μου αρέσει ν’αγοράζω φτηνό εξοπλισμό, πολύ απλά πράγματα. Αυτό που μου αρέσει στα αναλογικά είναι ότι δε χρειάζεται να κοιτάς την οθόνη όλη την ώρα.

Φέτος στο ADE παρουσιάζεις την τελευταία σου δουλειά. Τι να περιμένουμε; Τι θεωρείς διαφορετικό ή νέο σ’αυτή;
Είναι η πρώτη φορά που συνδυάζω τη μουσική μου με το visual στοιχείο (δημιουργία του Meeus van Dis). Θα παίζω κυρίως υλικό από το νέο μου album. Άλλαξα το set up μου έτσι ώστε να μπορώ να προβλέπω τη στιγμή, οπότε θα είναι πιο «ζωντανό», πιο live απ’ότι ήταν πριν. Πραγματικά ανυπομονώ για το touring αυτού του album.

Το ADE είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό φεστιβάλ, είναι ένας θεσμός. Ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να περάσεις στον κόσμο σχετικά με αυτό το τεράστιο event;
Θα έλεγα, φτιάξτε ένα πρόγραμμα αλλιώς θα χαθείτε. Υπάρχουν τόσα πολλά να δει και να ακούσει κανείς.

www.tomtrago.com