Στους Έλληνες υπάρχει συχνά μια εξιδανικευμένη εντύπωση για τη μουσική, τη δουλειά και γενικά τη ζωή στο εξωτερικό, ή έστω στη Βόρεια Ευρώπη, κάτι στο οποίο έχεις αναφερθεί και ο ίδιος σε προηγούμενη συνέντευξή σου.  Τι έχεις να πεις γι’ αυτό; Ποια είναι  τα πράγματα –από οποιονδήποτε τομέα- που σου έχουν λείψει από την Ελλάδα ;
Είμαστε ένα μεγάλο εργοστάσιο παραγωγής αισθημάτων κατωτερότητας και ξενομανίας. Εμένα προσωπικά δε μου λείπει ούτε το ούζο ούτε το συρτάκι. Μου λείπει η Ελλάδα της καθαρότητας. Μου λείπει ο μη συγχυσμένος Έλληνας που θα «ισοφαρίσει» την Ελληνική φύση στην ευγένεια και στη διαφάνεια. Ο Le Corbusier για παράδειγμα έχει κάνει τεράστιες μελέτες πάνω στην αρχιτεκτονική των Κυκλαδίτικων σπιτιών, κάτι που ίσως θέλει να μας πει ότι πρέπει να επιστρέψουμε σε ένα είδος χαμένου “naïveté” έτσι ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ξανά αξιοζήλευτα πράγματα.

Έχεις πει επίσης σε παλαιότερη συνέντευξή σου πως στην Ελλάδα αδικούμε τη δυναμική μας και πως έχουμε πολλές περισσότερες προοπτικές απ’ όσες νομίζουμε. Αυτή η άποψή σου αλλάζει με το χώρο και το χρόνο; Ύστερα από τόσο καιρό, ως Έλληνας κάτοικος Γερμανίας, πώς σου φαίνεται η Ελληνική σκηνή ηλεκτρονικής μουσικής;
Δεν κάνω διαχωρισμούς μεταξύ μουσικών ρευμάτων. Η Ελληνική μουσική όπως και οι Ελληνικές Τέχνες καμιά φοράπέφτουν στην παγίδα να κοπιάρουν με άκομψο τρόπο ρεύματα του εξωτερικού. Σχεδόν όσο άχαρα κόπηκε και ράφτηκε και η Ευρώπη στα μέτρα μας.

Επίσης λόγω της οικονομικής κρίσης (αλλά και της κρίσης ταυτότητας) και μέσα σε μια κρίση πανικού, προσπαθούμε να συγχωνεύσουμε όλα τα στυλ μαζί για να προσελκύσουμε όσο μπορούμε μεγαλύτερο κοινό, επομένως και κέρδη.

Έτσι γεννιούνται όλα αυτά τα «ερμαφρόδιτα» φαινόμενα που ούτε αρμονικά είναι, ούτε διαχρονικά. Ο Ευρωπαϊκός σουρρεαλισμός, για παράδειγμα, ήρθε με τον πιο όμορφο τρόπο στην Ελλάδα και στο τέλος μπόρεσε και δημιούργησε δικό του χαρακτήρα.  Έγινε καθαρά Ελληνικός. Μέσα απο μία επιρροή μπορείς πράγματι να δημιουργήσεις κάτι πρωτοποριακό, αρκεί να έχεις την ανάλογη ευαισθησία.

Κάτι που πολλοί δε γνωρίζουν είναι πως αρχικό σου όνειρο ήταν να γίνεις ζωγράφος. Τι είναι αυτό που σε «κέρδισε» στη μουσική; Εξακολουθείς να ζωγραφίζεις;
Με τη ζωγραφικη ενεργά δεν εχω καμία σχέση πλέον. Μόνο ως θαυμαστής φυσικά. Αυτή την περίοδο μελετώ την Τέχνη τού Κωνσταντίνου Ξενάκη για παράδειγμα. Βέβαια μία ορθή αίσθηση της Τέχνης και της ζωής μπορεί εύκολα να σε κάνει να μεταπηδάς σε διάφορα είδη έκφρασης με χαρακτηριστική άνεση.

Ο ήχος σου από την εποχή του Malena μέχρι σήμερα έχει αλλάξει πολύ, πάραυτα το κοινό σου ολοένα και μεγαλώνει. Είναι ρίσκο η έντονη αλλαγή στον ήχο; Τι σε ώθησε σε αυτή τη στροφή;
Αναδιατυπώνοντας τα λόγια του Ελύτη, θα απαντήσω πως το ρίσκο που παίρνω προέρχεται από ένα «ειδικό θάρρος που μου έδωσε η ικανότητα να γίνομαι άνεμος για τον χαρταετό και χαρταετός για τον άνεμο...».

Για μένα κάποια από τα βασικά στοιχεία της Τέχνης είναι η τόλμη και ο αυθορμητισμός. Θα μου πείτε, αυτά είναι λόγια δασκάλας  καλλιτεχνικών σε δημοτικό σχολείο. Ας είναι!

Φυσικά αυτά τα στοιχεία πρέπει να είναι προϊόντα πραγματικής ανάγκης του ανθρώπου, όχι απλώς να «βάφουμε τα πράγματα κόκκινα» και να αυτοαποκαλούμαστε «επαναστάτες», όπως κάνουν αυτοί που αποκαλούμε «γραφικούς». Γιατί απ’ αυτούς έχουμε περίσσευμα ακόμα και για εξαγωγή!

Από τι – καλλιτεχνικής φύσεως ή μη- αντλείς έμπνευση; Πόσο δύσκολο είναι να διατηρείται η έμπνευση αυτή; Είναι δύσκολο να συνδυαστεί η συνεχής παραγωγικότητα με τη δημιουργικότητα;
Όπως έχω αναφέρει ξανά, ο λόγος για τον οποίο υπάρχει η Τέχνη είναι η προσπάθεια για την επίτευξη της αθανασίας. Έτσι κι εγώ προσπαθώ να αφήσω κάτι που ενδεχομένως να ζήσει πέρα από τη δική μου επίσκεψη σ’ αυτό τον κόσμο.
Η συνεχής παραγωγικότητα είναι μεν πολύ δύσκολη, όμως η αλήθεια είναι ότι μόνο μέσα από την Τέχνη την ίδια ξεκουράζεσαι πραγματικά...

Ποια άλλα είδη μουσικής ακούς; Θέλεις να μας αναφέρεις 5 αγαπημένα σου κομμάτια από αυτά τα είδη;
Δεν κάνω διακρίσεις. Μου αρέσει το ωραίο. Μερικές φορές μου αρέσει και το άσχημο όταν αυτό είναι αθώο. Όταν δεν είναι αθώο με αναστατώνει. Αν διάλεγα πέντε κομμάτια θα άλλαζα γνώμη στα επόμενα πέντε λεπτά οπότε δεν θα είχε σημασία...

Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Ποιο μέλλον ακριβώς; Αυτό που δεν αγγίξαμε ποτέ ή αυτό που έγινε κιόλας παρελθόν; Το σχέδιό μου είναι να ζήσω και να αξιοποιήσω (αν και όχι απαραίτητα) όλες αυτές τις στιγμές του «τώρα», δηλαδή του λαχανιασμένου παρόντος, που στο άθροισμα τους αποκαλύπτουν τη ζωή που ζήσαμε και που ζούμε. Και τη ζούμε!

Ποια ερώτηση θα ήθελες να απαντήσεις αλλά δεν έχει γίνει ποτέ σε συνέντευξη;
Να περιγράψω το ιδανικό ακροατήριο. Αυτό που δεν έχει ανάγκη από υποσημειώσεις. Αυτό για το οποίο συνεχίζω να δημιουργώ.

Νέα του Argy μπορείτε να μαθαίνετε εδώ:
http://www.facebook.com/Argyofficial?fref=ts

Επίσης μην ξεχάσετε να παρακολουθήσετε το απολαυστικό behind the scenes video της Cadenza, όπου ο Argy μιλάει για τη μουσική του- και όχι μόνο.
Link: http://www.youtube.com/watch?v=nC7Dunsu3aU