Interview with John Digweed

USM Archives

Editor Odisseas Panierakis

Sun 10 Apr 2016

He began djing at the age of 15. His breakthrough came in 1993 when he got a gig at the Renaissance Club in Mansfield after fellow DJ Sasha heard his demo. He is known for promoting the progressive house sound that became popular in Europe and North America in the late 1990s and early 2000s, releasing several popular mix compilations on labels like Renaissance and Global Underground. The last few years he is djing with his good friend Carl Cox in Space Ibiza for the Revolution series and he will participate again this summer. A book wouldn't be enough to tell you his story. Ladies and gentlemen, John Digweed!

What makes a gig successful?
It’s a 2 way street. You need a good DJ, who knows how to connect with the crowd by playing the right balance of music that entertains and educates at the same time, and you need a crowd that want to party and will go with what the DJ plays. When both these things happen you have a great party. With the commercial sound being very popular at the moment that crowd only seem to want to hear tracks they know and are not looking for any surprises in the set which I think is a shame.

Have you ever had a gig in which there were less than a hundred in the crowd? How did you feel?
I played a party for 30 people once. It was a competition to have me DJ in your house. The guys' parents would not let him have the party at their house so we ended up booking a hotel room for and buy loads of booze for him to make the party go well. It was really good fun.

Which is the highlight of your musical journey?
I love that connection I have with the crowd when I know they totally trust what I am doing and this allows me to take them on that journey. There is no better feeling as a DJ.

Do you remember your 13hour set in Cavo Paradiso back in 2001? Was it the crowd, the gig space or the music that fascinated you that much?
Of course I do! It was a special gig not only for me but for everyone that was there. As I explained above the crowd there wanted to party, I wanted to play and nobody wanted to leave. Even though it was such a long set it just seemed to fly by and that’s when you know it`s a special gig.

What’s your opinion on the extreme expansion that the EDM has the last years? Is it normal for a subculture to be mainstream and kind of popish?
Well I don`t play popish or mainstream music so it does not really effect me. The people are out and having fun at those parties, the scene is big enough to have loads of different genres, I am happy playing the music I love rather than playing music I don`t like.

I believe that you’ve heard about the Greek situation right now… Send to our readers a survival recipe. How do you get back on your feet after an extremely difficult situation?
Greece is a fantastic place and it`s a shame that it has found itself in this situation which is very hard for a lot of people. You have a beautiful country and tourism must be a major focus to get more people coming for holidays over the next few years to boost your economy and get it back on it`s feet.

Finally we want to share with us your top5 tracks of all time…

1. Leftfield - Song Of Life

2. Frankie Knuckles - Your Love

3. Robert Owens - I'll Be Your Friend

4. Peach Boys - Don`t Make Me Wait

5. Donna Summer - I Feel Love.

Ξεκίνησε το djing στην ηλικία των δεκαπέντε. Το σημείο αναφοράς της καριέρας του είναι πίσω στο 93' όταν έκλεισε μια εμφάνιση στο Renaissance Club στο Mansfield, αφου ο φίλος του και DJ, Sasha, άκουσε ένα demo του. Είναι γνωστός για την προώθηση της Progressive House, ήχου που έγινε δημοφιλής στην Ευρώπη και την Νότιο Αμερική στα τέλη της δεκαετίας του 90', μέσω κυκλοφοριών του σε εταιρείες όπως η Renaissance και η θρυλική Global Underground. Τα τελευταία χρόνια συμμετέχει στα Revolution parties του καλού του φίλου, Carl Cox, στο Space στην Ibiza και θα συμμετέχει και φέτος το καλοκαίρι. Ένα βιβλίο δεν είναι αρκετό για να σας πω την ιστορία του. Κυρίες και κύριοι, ο John Digweed!

Τι κάνει ένα πάρτυ πετυχημένο;
Είναι μια σύμπραξη δύο παραγόντων. Χρειάζεται ένας καλός DJ, να ξέρει να έρθει σε επαφή με τον κόσμο, παίζοντας μουσική που να διασκεδάζει αλλά και να ψυχαγωγεί ταυτόχρονα, και ένα κοινό που να θέλει να διασκεδάσει και αφήνεται στις μουσικές του εκάστοτε DJ. Όταν υπάρχουν αυτά τα δύο έχουμε ένα ωραίο πάρτυ. Με την εμπορική μουσική να είναι της μόδας, το κοινό φαίνεται να θέλει να ακούσει μόνο κομμάτια που ξέρει χωρίς εκπλήξεις, πράγμα που με στεναχωρεί.

Είχες ποτέ κάποιο gig στο οποίο να ήταν κάτω από εκατό άτομα στο κοινό; Αν ναι, πως ένοιωσες;
Μια φορά έπαιξα σε ένα πάρτυ για 30 άτομα. Ήταν μέρος ενός διαγωνισμού στον οποίο το έπαθλο ήταν εγώ να παίξω μουσική στο σπίτι του νικητή. Οι γονείς του παιδιού δεν τον άφηναν να κάνει το πάρτυ σπίτι και κλείσαμε δωμάτιο σε ξενοδοχείο. Αγοράσαμε πολύ ποτό για να βοηθήσει στην επιτυχία του πάρτυ. Είχε πολύ πλάκα.

Ποιό πιστεύεις ότι είναι το σημαντικότερο στοιχείο της καριέρας σου;
Λατρεύω την σύνδεση που έχω με το κοινό όταν ξέρω ότι με εμπιστεύονται απόλυτα σε αυτό που κάνω και μου επιτρέπουν να τους ταξιδέψω. Δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα από αυτό για έναν DJ.

Θυμάσαι το 13hour set σου στο Cavo Paradiso το 2001; Ήταν το κοινό, ο χώρος ή η μουσική που σε ενθουσίασε τόσο πολύ;
Φυσικά το θυμάμαι! Ήταν μια ιδιαίτερη εμφάνιση όχι μόνο για μένα αλλά και για όλους όσους ήταν εκεί. Όπως σου εξήγησα και πιο πριν το πλήθος ήθελε να παρτάρει, εγώ ήθελα να παίξω μουσική και κανένας δεν ήθελε να φύγει. Ενω ήταν τόσο μεγάλο το σετ έμοιαζε να περνάει ο χρόνος γρήγορα. Άλλο ενα σημάδι για να αναγνωρίσεις ένα ιδιαίτερο πάρτυ.

Ποιά είναι η γνώμη σου για την μαζική εξάπλωση της ηλεκτρονικής μουσικής που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια; Είναι φυσιολογικό για μια κουλτούρα με περιορισμένα φώτα να είναι mainstream και πολλές φορές pop;
Κοίτα, εγώ δεν παίζω pop ή mainstream μουσική, έτσι δεν με επηρεάζει αυτή η αλλαγή. Ο κόσμος είναι έξω και περνάει καλά σε αυτά τα πάρτυ. Η σκηνή είναι αρκετά μεγάλη για να έχει πολλά διαφορετικά είδη. Είμαι χαρούμενος που παίζω την μουσική που αγαπώ και όχι κάτι το οποίο δεν μ'αρέσει...

Είμαι σίγουρος πως έχεις ακούσει για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή... Στείλε στους αναγνώστες μας μια συνταγή επιβίωσης. Πως επανέρχεσαι μετά από μια πολύ δύσκολη κατάσταση;
Η Ελλάδα είναι φανταστικό μέρος και είναι κρίμα που βρίσκεται σε αυτή τη κατάσταση, που είναι αρκετά σκληρή για πολλούς ανθρώπους. Έχετε μια πανέμορφη χώρα και πρέπει να εστιάσετε στον τουρισμό. Αν έρθει πολύς κόσμος τα επόμενα χρόνια θα δυναμώσει η οικονομία σας και θα σταθείτε και πάλι στα πόδια σας.

Τέλος, μοιράσου μαζί μας τα πέντε πιο αγαπημένα σου τραγούδια...

1. Leftfield - Song Of Life

2. Frankie Knuckles - Your Love

3. Robert Owens - I'll Be Your Friend

4. Peach Boys - Don`t Make Me Wait

5. Donna Summer - I Feel Love